Hilde do 11 rustdagje en vr 12 jan van Coyhaique naar El Blanco 33 km

donderdag 11 jan dagje in Coyhaique.

Heerlijk weer . Lekker op ons gemak ontbijt. Er komen aardig wat plekken vrij op de camping dus ik verzet mijn tentje naar een betere plek zodat ik morgenochtend meteen zon heb en mijn tent kan drogen. 's Middags de stad in voor boodschappen, Lennie en Monique willen nog naar de markt en ik ga vast naar een heel fijn luxe terras waar ze heerlijke koffie en taart hebben en waar naast het terras op de weg folkloristisch gedanst wordt op swingende muziek. Ook prachtig uitgedoste kinderen dansen er en het ziet er heel ingewikkeld uit met al die speciale danspasjes en op het juiste moment draaien. Monique en Lennie zijn er inmiddels ook en we zitten hier heerlijk te genieten, maar dan wil Lennie helaas toch weg.  Nou ja, we lopen nog door wat winkelstraten en Monique en ik kopen elk een fijne onderbroek en ik nog een paar warme sokken. Daarna gaan we terug naar de camping. 

vrijdag 12 jan 2018 van Coyhaique naar El Blanco 33 km

Vanmorgen stralend weer en we zouden vroeg vertrekken wat ook wel enigszins lukt, maar omdat Monique door haar stoeltje  gezakt is, moeten we wel even langs een schoenmaker die hem  over een uurtje klaar heeft. Oké, kunnen we intussen ergens koffie drinken waar echter  het systeem zo inefficiënt is dat we er wel anderhalf uur zitten. Als we weggaan is Lennie nu echt haar fietssleutel  kwijt maar gelukkig heeft ze er nog een en laten we er meteen een bijmaken wat toevallig bijna naast  de schoenmaker kan. 
Dan, inmiddels half een kunnen we echt  op weg richting de camping die er op 63km moet zijn ergens  35 km voor Villa Cerro Castillo wat weer net te ver is. We rijden over Ruta 7 die prachtig door het landschap golft, parallel aan de Rio Simpson en hebben fantastische vergezichten op de groene valleien en vlaktes die hier tussen de bergen en de heuvels liggen. De wind wordt wel steeds heviger en ik zou zeggen  stormachtig maar gelukkig hebben we hem deze keer mee hoewel ook vaak opzij wat weer lastig is met voorbij scheurende auto’s en op de forse klimmetjes. Na 33 km en al tegen vier uur komen we aan in El Blanco, een gehucht aan de Rio Blanco met wat houten huisjes en een winkeltje waar we ook koffie kunnen krijgen. Als we weer verder willen is de lucht zo donker en dreigend  en waait het zo mogelijk nog  harder dat we uit voorzorg besluiten in een houten bushokje te wachten tot de bui overdrijft. Tegenover het bushokje staat een bord met  Camping Las Confluencias erop, omdat de Rio Blanco daar uitkomt in de Simpson, maar helaas is die camping een beetje onvindbaar. Er is ook een soort streekmuseum en ik besluit daar eens te vragen of er nog een andere overnachtingsmogelijkheid is . De mevrouw daar weet wel wat en belt ergens heen waar we inderdaad kunnen slapen en zelfs mee-eten wat met deze koude stormwind wel prettiger is dan op een camping. We komen bij een ouder echtpaar in hun gezellige woonkeuken met zo’n prachtig wit emaille gietijzeren houtfornuis dat als kachel dienst doet en om water op te koken . We kunnen douchen en krijgen twee slaapkamers met drie bedden en een eigen wc. Weer een hele leuke belevenis. 
Morgen verder over Ruta 7  tot Villa Cerro  Castillo of daar voorbij.