Hilde, dinsdag 23 jan van wildkampeerplek naar Villa O’ Higgins 70 km

23 januari 2018 - Villa O'Higgins, Chili

dinsdag 23 jan 2018, van wildkampeerplek naar Villa O Higgins 70 km

Vanmorgen gelukkig droog maar wel bewolkt. We starten dus meteen met die hele lange klim die gelukkig nog te doen is, maar al met al toch twee uur kost. Daarna krijgen we nog een paar zware klimmen waarbij we soms moeten lopen en duwen , maar daarna krijgen we best erg veel redelijk vlak, met af toe korte klimmetjes en dan eigenlijk alleen nog maar vlak, helemaal langs Lago Cisnes waar we als het ware omheen moeten, want ineens, na een tuibrug rijden we pal langs het meer en hebben we een loeiharde wind  opzij die je bijna van de weg blaast. De route gaat dan verder door de bossen en soms krijgen we weer wat heuveltjes, maar het is prachtig en heerlijk fietsen want het wegdek is gelukkig goed te doen, hoewel er  7 km voor O'Higgins ineens weer een dikke laag grof grind en stenen gestort is waar je bijna niet doorheen komt. Wat de bedoeling van dit beleid is, is mij  een raadsel. En dan ineens zijn we er en het  is pas half zeven, dus we hebben het mooi gefikst. Rare gewaarwording ineens in Villa O'Higgins te zijn dat in een weids dal ligt omringd door bergen met besneeuwde toppen. Het dorp bestaat uit houten huizen, een landingsplaats voor een helikopter en voor een klein vliegtuig waarvan we de piloot spreken die ons ergens al gezien heeft. Het dorp ligt vlakbij  de Rio Mayer  en de Rio Mosco die er samenkomen. We besluiten in het  hostel El Mosco  onderdak te nemen want het is zo leuk en gezellig en er zijn veel fietsers die we al eerder waar dan ook zijn tegengekomen. Ook de Belg, Jean Loup,  die in Alaska is begonnen en samen met ons in de wachtruimte voor de boot in Puerto Yungay  geslapen heeft en met ons op de boot zat. Tevens het aardige echtpaar uit Amerika, Lana en Roy,  dat ook op de boot zat en nog veel andere fietsers die we al eerder ontmoet hebben. Heel gezellig. We kopen meteen kaartjes voor de boot over Lago O'Higgins die vrijdagochtend heel vroeg gaat, dus we blijven hier twee dagen. Of we ook op vrijdag de boot nemen over Lago del Desierto zien we nog wel, dat hangt ervan af, want de route daar naartoe  is een spannende route, eerst 15 km klimmen over een onverhard pad, stijgend tot de grens, waar niemand is, en dan nog 6 km over een soort woest en zo goed als onbegaanbaar heel smal bospad met veel omgevallen bomen  en rare greppels,   dat dus niet te fietsen is, dus dat wordt sjouwen en gaat veel tijd kosten. Maar vóór Lago del Desierto zijn er prima kampeerplekken en water genoeg in de riviertjes. Maar we zullen dus ook aardig wat liters drinkwater mee moeten nemen.

Foto’s