Hilde Do 1 febr en vrij 2 febr van Gobernador Gregores per pick-up naar El Chalten 300 km

Donderdag 1 feb 2018 van Gobernador Gregores per pick-up naar El Chalten 300 km .

Zoals afgesproken vertrekken we om tien uur met de pick-up van de baas van het hospedeja. maar de vrouw van de baas rijdt de pick-up met de vijf fietsen en ons drieën en de baas bestuurt de personenauto met Lana en Roy. 
Het is 300 km dus een lange zit door een eindeloze woestijn met alleen Ruta 40  die op een gegeven moment wel 50km een ware grindbak wordt. Wat ben ik blij dat we dit niet hoeven te fietsen, moet er niet aan denken en dan ook nog die orkaanwind erbij , is niet te doen, dus heerlijk in de pick-up. Dat is echt genieten want we zien heel veel van die lama-achtige dieren, Guanaco's, die zich zo sierlijk als kamelen voortbewegen. Soms een enkele of met een paar, soms hele groepen bij elkaar. Zoveel hebben we er nog nooit gezien. Ook een paar klein soort struisvogels, maar het zijn ze niet echt . Toch heel bijzonder. En een keer een heel klein soort woestijnvosje maar dan de grijze kleur van de grote stenen die er daar allemaal zijn. In de verte zien we steeds de besneeuwde toppen van de bergen . 
We stoppen ergens bij een tankstation waar we koffie drinken en later stoppen we ook even bij een gigantisch grote vreemde steen die op een kleine voet lijkt te wiebelen, met mooie koperkleuren en geribbeld door de wind. Heel bijzonder. 
Ineens buigt de weg naar beneden en lijkt het of we een ongelooflijk groot prachtig blauw meer in rijden, maar de weg loopt  erlangs af en we zien het Lago Cardiel steeds aan onze rechterkant. Bij Tres Lagos buigen we scherp rechts af. Na enige tijd slaan we af naar wegnummer 23 en komen we langs het net zo intens blauwe Lago Viedma dat eindeloos groot is en waar we tot aan El Chalten naast blijven rijden. Het is een ongelooflijk vreemde gewaarwording die intens blauwe meren ineens in die eindeloos lege woestijn omringd door grillige bergen met besneeuwde toppen. 
Als we zo’n twintig km voor El Chalten zijn, zien we twee blauwe gletsjers  Glaciar Viedma en Glaciar Chico en rijden we het Parque National Clasiares in. We zien de scherpe hoge punten van de Mte Fitz Roy 3405 meter, waar klimmers van over de hele wereld naar toe komen om te beklimmen. 
Dan ineens zien we El Chaitén onder ons aan het einde van de weg liggen. El Chaltén is net als O Higgins een vrij jonge plaats gesticht na een grensconflict tussen Chili en Argentinië. Heel toeristisch en vooral in trek bij wandelaars en hikers. Veel campings en Cabanas en veel restaurantjes en barretjes. We weten op welke camping Loes en Linda staan dus daar gaan we naar toe. En laten we daar nou ook de motorvrouw Louise uit Quebec tegen komen die we al zeker een maand geleden ontmoet hebben in Puerto Varras. Wat leuk. 
Morgen, vrijdag, ga ik samen met haar een wandeling van 20 km maken naar de Mont Fitz Roy.  Hopelijk geven de foto’s er een indruk van. Ook het Franse koppel dat een cabana  naast ons had toen we naar  de marmergrotten gingen, staat hier op de camping. Leuk om al die mensen weer te treffen. 

Vrijdag dagje in El Chaltén, wandeling met Louise naar Mte Fitz Roy 20 km. Monique gaat mee tot het moeilijk wordt en Lenny ziet er helemaal vanaf,

Zaterdag gaan we met de bus 200 km naar  El Calafate .